Aşağıdaki Şiirler Arif Hikmet PAR’ın Serhat Yayınları'ndan Çıkan "Örnek Açıklamalı Atasözleri" Kitabından Alınmıştır
Yalandan neşe olmaz,
Söğütten meşe olmaz.
İşe araç, araca iş gerek, Ağaçtan maşa olmaz.
Hafif ateşte tencere kaynamaz,
Namazı ne bilir beynamaz.
Ağır ol ki sazın sözün dinlensin; Nasıl ki “Ağır taş yerinden oynamaz.”
Utanma elinin kiri için,.
Utan zenginin fakiri için..
Ölen ölmüş, kalanı yaşat yücelt;. Ağlama ölü için, ağla deli için.
Dil yaydır, söz ok,
Söyleyene söz çok.
El ne derse desin aldırma; Dilin kemiği yok.
Kader, bir kapıyı açarsa birini kapar.
Soysuz kişi hep kötü yola sapar.
Üzülme arayıp soranım yok diye, Garip kuşun yuvasını Allah yapar.
Bülbül ol benim için gül dereyim senin için..
Derviş ol benim için post sereyim senin için..
Tavuk gelen yere kaz da göndermek gerek;. Hasta ol benim için öleyim senin için.
Kuş, kanadından; kapı, tokmağından tutulur,
Bıçak, sapından; gül dalından tutulur.
İnsan söylediklerine göre kazanır değer; Hayvan yularından, insan ikrarından tutulur.
Her tohum kendi toprağında biter,
Her ocak kendi bacasında tüter,
Yabancısı olduğun yerde atıp tutma, Her horoz kendi çöplüğünde öter.
Huysuz kişi önüne gelene yakışır.
İnsan sevdiğiyle olur haşır neşir.
Herkesin toplumdaki yeri ayrı, Köşe taşı köşeye yakışır.