A nnem ile gezmeye çıktık. Annemle çarşıyı gezmek beni çok mutlu ederdi. Bazen annem istediklerimi alırdı. İstediğim bir oyuncağın alınması da beni çok mutlu ederdi.

Annemle vitrinlere baka baka gezmeye başladık. Evcil hayvanlar satan bir mağazanın önünde durdum. Gözüm mağazanın vitrinine takıldı. Vitrindeki kafeslerden dışarıya bakan kediler, köpekler çok sevimliydiler.

Vitrine baktığımı gören annem yanıma geldi. Anneme vitrindeki hayvanları gösterdim. Annem de vitrinde kendisine bakan hayvanlar baktı. Anlaşılan o da sevmişti. Annemin meraklı bakışlarını görünce,

-Anne içeriyi gezebilir miyiz? diye sordum.

Annem soruma cevap vermeden mağazaya girdik.

Mağazada her türden hayvan vardı. Renk renk kuşlar kafeslerinde kanat çırpmaya çalışıyorlardı. Akvaryumu dolduran balıklar da kuşlar kadar renkliydi. Hepsi de çok güzeldi. En ilginci ise kafeslerdeki farelere benzeyen hayvanlardı. Kafesin içinde dönüp duruyorlardı. Ben o şekilde dönsem başım döner hemen yere düşerdim. Bir daha da ayağa kalkamazdım.

Mağazada bulunan o kadar hayvanın içinde ilgimi köşede duran küçük balık çekti. Küçük balık tek başına bir kavanozun içindeydi. Küçük kavanozun içindeki küçük balık bir o yana bir bu yana gidiyordu. Gidecek başka yeri de yoktu. Çok canı sıkılıyor olmalıydı. Uzun uzun küçük balığı izledim. Onun yerinde olmak istemezdim.

Annemle mağazadan çıktık. Yolda yürürken bir anneme bir de elimdeki küçük kavanozun içindeki küçük balığa baktım. Eve gelene kadar anneme teşekkür ettim. Bir balığım olmuştu. Hem de renkli küçük bir balık.

Eve gelir gelmez küçük balığı büyük bir kaba koydum. Küçük balığımın her gün yemini verdim. Suyunu değiştirdim. Küçük balığıma çok iyi baktım. Küçük balığıma bir de arkadaş buldum. Küçük balığım çok mutlu oldu.

Arkadaşıyla güzel güzel oynadı. Artık hiç canı sıkılmıyordu. Kavanozun içinde mutlu mutlu dönüyordu. Küçük balık ve arkadaşı büyüdükçe yaşadığı yeri de büyüdü.